جشن بهار از فعالیت های پرستش خدایان و نیاکان در آغاز و پایان سال در دوران باستان سرچشمه می گیرد.سابقه ای بیش از 4000 سال دارد.در زمان های قدیم، مردم در آغاز سال جدید پس از پایان کار مزرعه یک ساله، برای ادای احترام به خدایان آسمان و زمین، مهربانی نیاکان، برای از بین بردن ارواح شیطانی، قربانی می گرفتند. برکت طلبید و برای سال جدید دعا کنید.فرهنگ اولیه جشنواره منعکس کننده روح انسان گرایانه مردم باستان در پرستش طبیعت، هماهنگی بین انسان و طبیعت، پیگیری محتاطانه غایت، و تحکیم ریشه و تفکر منبع بود.

جشن بهار، مهم‌ترین جشن سنتی ملت چین است.این نه تنها مظهر باورهای ایدئولوژیک، آرمان ها و آرزوها، سرگرمی های زندگی و روانشناسی فرهنگی ملت چین است، بلکه نمایشی به سبک کارناوالی از برکات، امدادرسانی به بلایای طبیعی، غذا و فعالیت های سرگرمی است.

در طول جشنواره بهار، فعالیت های مختلف سال نو قمری در سراسر کشور برگزار می شود.با توجه به فرهنگ های مختلف منطقه ای، تفاوت هایی در محتوا یا جزئیات آداب و رسوم، با ویژگی های منطقه ای قوی وجود دارد.فعالیت‌های جشن در طول جشنواره بهار بسیار غنی و متنوع است، از جمله رقص شیر، رنگ شناور، رقص اژدها، خدایان سرگردان، نمایشگاه‌های معابد، خرید در خیابان‌های گل، تماشای فانوس، گونگ‌ها و طبل‌ها، پرچم‌های ورنیه، آتش‌بازی‌ها، دعا برای برکت، و جشنواره های بهاری، و همچنین راه رفتن بر روی رکاب، دویدن قایق خشک، پیچ و تاب یانگکو و غیره.در طول جشنواره بهار، مکان‌های زیادی مانند جشن سال نو، حفظ سال، خوردن شام گروهی و تبریک سال نو وجود دارد.آداب و رسوم عامیانه جشنواره بهار از نظر شکلی متنوع و از نظر محتوا غنی است و نمایشی متمرکز از جوهر زندگی و فرهنگ ملت چین است.