Güneş dişli, düz dişli, çift dişli, içten dişli, dış dişli ve konik dişli dahil olmak üzere üretimde birçok dişli türü vardır.
Toz metalurji dişlilerinin üretimi, öncelikle malzemeleri doğrulamalıdır.Toz metalurji malzemeleri için birçok orta standart vardır.Japonya, Amerika Birleşik Devletleri ve Almanya toz metalürjisi araştırmalarında dünyaya öncülük ederken, şu anda JIS, MPIF ve DIN malzeme standartları için geniş bir malzeme yelpazesi bulunmaktadır.
Dişlilerin genellikle belirli dayanıklılık gereksinimleri vardır, bu nedenle seçilen malzemelerin performansı ürün gereksinimlerini karşılamalıdır.Şu anda dişliler için daha yaygın kullanılan malzemeler Fe-Cu-C-Ci malzemelerdir (JIS SMF5030, SMF5040 ve MPIF FN-0205, FN-0205-80HT standardı ile uyumlu) Fe-Cu-C malzemeler de mevcuttur.
Toz metalurji dişlilerinin yoğunluğu, dişliler şanzıman için kullanıldığından, dişlilerin mukavemeti için daha yüksek gereksinimlere sahiptir, bu nedenle ürünlerin yoğunluğu nispeten yüksek olacak ve diş direnci iyileştirilecek ve mukavemet daha yüksek olacaktır.
Toz metalurji dişlilerinin sertliği, ürünün malzemesi, yoğunluk derecesi ve son işlemesi ile yakından ilgilidir.Bu yüzden dişli satın alırken sertlik aralığı mutlaka çizimde belirtilmelidir.
Dişli sinterlendikten sonra, dişlinin mukavemetini ve aşınma direncini artırmak için, performansı iyileştirmek için genellikle son işleme prosedürleri eklenir.Genellikle iki tedavi süreci vardır:
1. Yüzey suyu buharı işlemi.Su buharı dişli yüzeyinde Fe ile reaksiyona girerek yoğun bir Fe₃O₄ maddesi oluşturur.Fe₃O₄ daha yüksek bir sertliğe sahiptir, bu da dişlinin aşınma direncini ve yüzey sertliğini artırabilir.
2. Karbonlama işlemi
Sıradan işlenmiş dişlilerin karbonlama işlemiyle aynı şekilde, karbonitrürleme ve su verme birçok durumda dişlilerin yüzey sertliğini iyileştirmek için kullanılır.