انتخاب بین متالورژی پودر و ریخته‌گری با دایکست اغلب به جای مسائل اقتصادی مربوط به اندازه قطعه یا نیازهای مواد است.مواد ریخته گری معمولی مورد استفاده آلیاژهای آلومینیوم، آلیاژهای منیزیم و آلیاژهای روی هستند و ریخته گری آلیاژ مس نیز به میزان محدودی استفاده می شود.با توجه به نقطه ذوب بالای فروآلیاژ و فولاد ضد زنگ، باید از فرآیند متالورژی پودر استفاده شود.

در مقایسه با قطعات متالورژی پودر سنتی، قطعات قالب گیری تزریقی فلز، ابعاد قطعات ریخته گری می تواند یکسان یا بسیار بزرگتر باشد.هنگامی که مواد اصلی مورد نیاز است، استفاده از فرآیند متالورژی پودر مناسب تر است.به عنوان مثال، 1: استحکام بسیار بالا، استحکام کششی برخی از آلیاژهای متخلخل با پایه آهن بیش از سه برابر بیشتر از آلیاژهای ریخته گری دایکاست.2: مقاومت در برابر سایش بالا و عملکرد کاهش اصطکاک بالا، که می تواند توسط آلیاژهای متخلخل مبتنی بر آهن و مس آغشته به روغن روان کننده حل شود.3: دمای عملیاتی بالا که با آلیاژهای متخلخل بر پایه آهن و مس قابل حل است.4: مقاومت در برابر خوردگی، آلیاژ متخلخل بر پایه مس و فولاد ضد زنگ متخلخل می تواند الزامات را برآورده کند

بین متالورژی پودر و ریخته گری دایکاست، ریخته گری روی ممکن است جایگزینی برای محصولات متالورژی پودر مبتنی بر آهن باشد، زمانی که دمای عملیاتی بالاتر از 65 درجه سانتیگراد نیست و به استحکام متوسط ​​نیاز است.این دو فرآیند از نظر دقت ابعادی و نیاز به ماشین کاری مشابه هستند.اما از نظر هزینه های ابزار و ماشینکاری، متالورژی پودر معمولاً سودمندتر است.